Peter en Ann roadtrip 2013

San Francisco deel 2

Vandaag was de dag dat we over de prachtige Golden Gate Bridge gingen fietsen.


Dus hebben we 2 fietsen gehuurd bij Blazing Sadles dat langs ons hotel ligt.


Na een beetje uitleg over de fietsten en het afleggen van een klein testje (om te kijkenof we wel konden fietsen) zijn we aan onze tocht begonnen.


Na een een paar stevige klimmetjes stonden we op de brug, maar goed dat er een bordje stond want anders hadden we het niet door, alles was in een dichte mist gehuld. Af en toe kon je wat verder kijken dan 10 meter maar meestal zag je geen hand voor de ogen. Om de 3 minuten dreunt er dan een misthoorn om de schepen te laten weten dat er een brug staat, wat een pokkeherrie zeg.


Toen we de brug overgefietst waren zijn we onmiddellijk omgekeerd en lichtjes ontgoocheld (Peter) terug naar San Francisco gefietst.


Toen was het tijd om downtown nog wat te gaan shoppen en we moesten ook nog een ritje maken met de wereldberoemde cablecars van San Francisco.


Man wat is zo\'n rit plezierig, berg op berg af en een hele leuke bestuurder die ongelofelijk veel ambiance in ons karretje kreeg.


Nu gaan we hier nog eenseen laatste keer uitgebreid en lekker eten en drinken en dan is het tijd om onze koffers terug in te pakken want morgen vliegen we jammer genoeg terug naar ons Belgenlandje.


We willen nog graag laten weten dat we heel blij waren dat jullie met zo velen onze blog volgden en we beleefden heel veel plezier aan al jullie reacties. We hopen dat jullie er ook een beetje van genoten hebben en wie weet tot een volgende blog....


Peter & Ann.

San Francisco

Dit verhaal is een beetje later geplaatst dan anders, maar hey we we zijn op vakantie...

\"Smile\"


Vanmorgen goed vroeg opgestaan een \"breakfast on the go\" genomen en dan naar Pier 33 gelopen. Vandaar namen we de boot naar Alcatraz, het eiland dat speciaal gebouwd werd voor de film \"The Rock\" met Nicolas Cage en Sean Connery, daarna vonden ze het zonde om terug af te breken en hebben ze er een gevangenis van gemaakt. (heb niet echt opgelet wat de gids te vertellen had).


In ieder geval was tijdens het boottochtje van ongeveer 15 minuten goed te zien hoe de mist hier een grote rol speelt, heel fotogeniek.


Op het eiland zelf kan je een audiotour doen door het complex heen, deze was zelfs in het Nederlands. Er werd uitleg gegeven over het dagelijkse leven in de gevangenis, over de gevangenen die er gezeten hebben en natuurlijk ook over de verschillende ontsnappingspogingen.


Het was heel tof en indrukwekkend allemaal, en zelf als je die hele gevangenis-mikmak geen bal interesseert moet je er nog naar toe gaan om te genieten van een waanzinnig uitzicht op SF en de Golden Gate Bridge, als de mist geen roet in het eten gooit tenminste.


Ondertussen was ook het zonnetje volle bak gaan schijnen en zonder het te merken waren we kreeftenrood verbrand, hadden we dadelijk ook inspiratie voor ons avondmaal opgedaan.

\"Laughing\"


Maar eer dat het zover was zijn we nog naar de Coit Tower gewandeld, berg op berg af, zweet zweet en puf puf.


De Coit Tower was vroeger een uitkijkpunt voor de brandweer, nu is het een goudmijn voor de 3 Aziaten die daar de boel runnen. Eentje staat achter de kassa, eentje staat onder aan de liftom de ticketjes te controleren en eentje gaat op en neer met de lift. Je kan met de trap gaan (gratis) of met de lift (7dollar). Jammer voor ons waren de trappen \"buiten gebruik\" zodat je wel de lift moest nemen. Persen ze je daar dan met 10 in een lift waar er plaats is voor 7 en zo kraakt en piept de lift je naar boven, onderweg aan de \"liftboy\" gevraagd hoeveel maal per dag hij zo op en neer gaat en hij zei gemiddeld 100x. Reken uit hoe groot de berg dollars per dag is.

\"Wink\"


Nadat we ons opgefrist hebben zijn we eerst een koffie gaan uithalen deze genietend van de zonsondergang gaan opdrinken. En toen was het tijd om te gaan eten.


We zijn in een authenthiek Italiaans visrestaurant (Capurro\'s) gaan eten. Alles echt Italiaans/Amerikaans, zelfs de manier van spreken van de bediening (Are joe tokking toe mie)


Ann koos voor de gegrilde krab en Peter voor de Cioppino (gevuld brood met Kreeft en zeevruchten). Eerst brengen ze je een halve materiaal koffer

\"Wink\"
en een grote slab.


Daarna brengen ze je krab en kreeft en dan begin je rond te kijken hoe je dit allemaal moet opeten. Die grote slab en die materiaalkoffer zijn trouwens geen overbodige luxe.


Maar het was zeer lekker en heel leuk.


Toen ons buikje vol met krab, kreeft en wijn was zijn we gaan slapen.

Yosemite - San Francisco

Vandaag gaan we het heel kort houden want...


Vanmorgen regende het nog steeds toen we uit Yosemite vertrokken.


Tijdens de rit naar San Francisco was het weer ook steeds wisselvallig, het verkeer werd alsmaar drukker en de wegen steeds slechter, al bij al geen leuke reisdag vandaag. (Het rijden begint gewoon extra vermoeiend te worden)


Over de Bay Bridge SF binnenrijden was wel een topmomentje.


Ons hotel hebben we ondanks het drukke verkeer in SF ook goed gevonden. Daar hebben we vlug de bagage naar onze kamer gebracht en toen zijn we naar SF-airport gereden om afscheid te nemen van onze leuke Dodge.


Met het openbaar vervoer waren we in een wip terug in downtown SF. Daar hebben we nog wat rondgewandeld en genoten van de sfeer die er in deze stad hangt. (veel leuker dan Las Vegas)


Zo dat was een heel kort verslagje want...Vandaag zijn we 22 jaar een koppel.


Wel gek dat we 22 jaar geleden ene aan het drinken waren in het Bruin Kafee van Hengelhoef en vandaag drinken we er ene bij Fishermans Wharf In SF.

Yosemite.

Deze morgen vroeg opgestaan en uiteindelijk om 8u aan onze hike begonnen.


Het was deze morgen wel bewolkt, maar niet echt koud. Onderweg veranderde dit echter en viel de regen met bakken uit de lucht. Gelukkig was de 4-mile trail erg steil en hadden we het dus nog niet echt koud, maar aangekomen op Glacier Point waren we al flink doorweekt en koelden we ook snel af. Gelukkigkonden we daar een lekkere warmebeker koffie drinken en even wat droge kleren aandoen. We kozen er hier ookvoor om grote gele poncho\'s/zakken te kopen om nog extra over onze kleren en rugzak te trekken. Zie foto\'s voor het resultaat.


Ondanks het slechte weer besloten we onze tocht toch verder te zetten en gingen we richting Panoramatrail. Veel panorama hebben we echter niet gezien omdat we echt letterlijk in de regenwolken liepen.Door het slechte weer was het tot nu toe erg rustig en dat was wel genieten. De rust verdween wel toen we aan de Vernall Fall op de Misttrail kwamen. Hoe lager we daalden, hoe drukker het werd. Op zich is de Misttrail een hele mooie hike, maar tijdens het dalen moest je wel de hele tijd uitwijken voor fotograferende \"wandelaars\".


Het ging er vrij steil naar beneden over gladde, natte stenen en het was dus toch wel uitkijken geblazen.


Op het einde van de Misttrail namen we de shuttle terug richting onze lodge. Om 17.30u waren we moe, nat en stijf terug van onze dagtocht. Ondanks het weer was dit een mooie afsluiter van ons bezoek aan de Nationale Parken.


Morgen vertrekken we richting San Francisco, waar het blijkbaar ook regenachtig zal zijn. California the Sunshine State? We zijn wel terug voorbereid op het Belgische weer

\"Frown\"


PS Door het slechte weer zijn het vandaag alleen GoPro-foto\'s

Bishop - Yosemite.

Eerst nog even terug naar gisterenavond. In Bishop zijn we nog heel lekker en gezellig gaan eten. De naam van het restaurant was \"Wiskey Creek\" en dan weet je het wel, Peter heeft dus uit de Creek gedronken...


Vanmorgen monter en fris uit bed en na een stevig ontbijt naar buurmanErick Schat voor wat krentenbollen voor onderweg. Daarna op weg naar Yosemite.


De Tioga Pass was een beetje een ontgoocheling, het is wel heel mooi maar er is niets wat we nog niet gezien hebben. Als je jaarlijks naar de Alpen rijdt om te wandelen zie je bijna dezelfde uitzichten. Veder was het aan alle uitzichtpunten afschuwelijk druk zodat we bijna nergens gestopt zijn. In de buurt van Tuolumne Meadows hebben we wel een hike gedaan naar Dog Lake, deze korte wandeling begon met een stevige klim en we denken dat er daarom bijna geen volk op pad was. Eens boven lag er een mooi bergmeertje op ons te wachten, waar we onze picknick hebben opgegeten. Heerlijk rustig was het daar.


Toen was het weer tijd om file te rijden richting The Valley, onderweg nog een poging gedaan om te genieten van Olmsted Point en Bridalveil Fall maar het was er echt overbevolkt zodat we ons vlug uit de voeten gemaakt hebben.


Na heel lang aanschuiven zijn we uiteindelijk aangekomen bij Yosemite Lodge en toen kon het zoeken naar een pakeerplaats beginnen. Op dat moment zagen we het al niet meer zitten en konden niet begrijpen waarom dit park tot een van de mooiste van de US gerekend wordt.


Bij het inchecken echter begon het tij te keren, een vriendelijke mevrouw gaf ons uitleg over het park en beantwoorde enthousiast al onze vragen ivm de wandelingen die we willen doen, echter was onze lodge nog niet klaar en daarom kregen we bonnetjes om gratis koffie te gaan drinken.


Een volgende meevaller was onze lodge zelf, mooi gelegen en goed ingericht.


Ondertussen liep het park ook helemaal leeg, op zondag komen er blijkbaar veel dagjes-mensen op bezoek.


En na een lekker avondmaal en een fris biertje zijn we weer helemaal opgeknapt en zien we het dus weer helemaal zitten.


Morgen gaan we aan onze langste en zwaarste hike van deze vakantie beginnen. De Four Mile Trail naar boven tot aan Glacier Point om dan via de Panorama Trail en de Mist Trail terug beneden in de vallei te komen. Dit tochtje krijgt in de Yosemite brochure de volgende cijfers mee: 10 hour trail, distance 13,3 miles, elevation gain 4000 feet. We gaan dan ook tegen 7.30u proberen te vretrekken. Gelukkig is het hier een pak frisser als in de vorige parken. Dit zal dan ook onze laatste hike van deze reis zijn, want overmorgen reizen we al naar onze laatste bestemming San Francisco.


PS Dit is trouwens het eerste NP waar de eekhoorns ( en een aantal vogels) zo brutaal zijn dat ze inderdaad gewoon je rugzak bespringen als je ergens even gaat zitten om te eten. (Heeft Peter uiteindelijk toch nog gelijk

\"Laughing\"
)

Death Valley - Bishop.

Na weer een nachtje heerlijk te hebben geslapen liep deze morgen de wekker af.


Na het uitgebreide ontbijt hebben we Furnace Creek verlaten, dit was een leuke verblijfplaats met een heel relaxte sfeer.


Eerst zijn we naar Devil\'s Golf Course gereden, dit is een enorm grote oppervlakte vol met zoutkristallen. De zoutkristallen zijn zo ruw dat je je er flink aan kan kwetsen. Dus geen omgeving voor Ann en dus vroeg ik haar om in de wagen te blijven zitten

\"Wink\"
. Iedereen die Ann een beetje kent weet dus dat ze voor mij uit de wagen was, gelukkig is er niemand gewond geraakt.


Daarna zijn we naar de Mesquite Flat Dunes gereden, hier zijn enkele scenes van Star Wars opgenomen. Man wat was het hier heet, de zolen smolten onder je schoenen uit. Wezijn 10 minuten de woestijn ingewandeld en veel verder moesten we ook niet gaan want onze voorraad drank was toen al op.


Nadat we een beetje van de hitte bekomen waren hebben we onze tocht verder gezet, weeraldoor mooie en spectaculaire landschappen. Onderweg nog gestopt aan zo een typisch tankstation waar je ook iets kan eten. Wie de serie Corner Gas kent weet ongeveer wat we bedoelen, nukkige bediening, er hangen altijd vreemde figuren rond, het eten is er veel te vettig maar het is een geweldige plaats om een half uurtje \"mensen te kijken\".


We zijn nu in Bishop, een typisch westernstadje aan de voet van de Sierra Nevada. Er is hier een hoofdstraat met allerlei winkeltjes, bars, tankstations, restaurantjes en 1 Hollandse bakker (Erik Schat) die naar het schijnt wereldberoemd is.Morgenvroeg mischien eens achter een krentenbol gaan.


Morgen trekken we verder naar Yosemite, alweer het laatste national park van onze reis.

Las Vegas - Death Valley

Vandaag zijn we een beetje later opgestaan om terug fris en monter de 2de helft van onze vakantie aan te vangen. Deze morgen hebben we onmiddellijk onze bagage ingepakt en zijn we richting Death Valley vertrokken.


Wauw! Wauw! Wauw! Dat sommige reisorganisaties zeggen van hier best gewoon door te rijden owv te heet? Heet is het inderdaad, maar mooi! Deze reis gaat echt in overtreffende trap wat natuurschoon betreft.


Death Valley staat inderdaad bekend als één van de heetste plekken op aarde, dus we hebben in het laatste stadje voor het nationale park (Pahrump) de auto volgetankt, voldoende water en sportdrank bij aangekocht en nog eens lekker gaan eten.


Het eerste stuk naar Death Valley was, voor de verandering, nog maar eensrechtdoor, daarnawerd dewegenorm boeiend, je kijkt je ogen uit.Onze eerste stop in Death Valley was Dante\'s view. Na een steile bochtige weg kom je boven en je weet niet wat je ziet! Zo\'n prachtig uitzicht!


Hier even rondgewandeld en continu blijven drinken. Prachtig uitzicht op de zoutvlakte! Eigenlijk zijn hier weeral eens woorden tekort voor.


Daarna zijn we richting Zabriskie Point gegaan. Hier heel kleurschakeringen in de bergen. Weer maar eens veel foto\'s gemaakt.


Na het inchecken in Furnace Creek Ranch zijn we verder gereden naar Artist\'s Palette via Artist\'s Drive. Heet, maar ook weer zo mooi. Van daaruit naar Badwater Basin, een grote zoutvlakte op 85,5m onder de zeespiegel. De zon was ondertussen onder aan het gaan, dus ook hier weer super van genoten. Er was ook bijna geen volk, dus dat was extra leuk.


We hebben hier continu sportdrank en water gedronken, zelfs de korte stukjes uit de auto namen we steeds drinken mee. Toen we terug aan de ranch waren hebben we een verfrissende duik genomen in het zwembad en ondertussen is het hier 22.30u en nog steeds +30°. We zitten dus buiten met een blikje Budweiser op ons terrasje. Het is hier trouwens volle maan en een prachtige sterrenhemel.


We hebben enorm veel foto\'s gemaakt, want het is hier bijzonder mooi. Dit maakte het natuurlijk ook wel moeilijk om een selectie te maken voor onze blog.

Las Vegas.

Na een heerlijke nacht in ons superdeluxe bedje waren we helemaal klaar voor een nieuwe dag Las Vegas.


Het ontbijt hebben we maar overgeslagen en we zijn dadelijk voor het stevigere werk gegaan. Ann had zich op het laatste moment bedacht en ging maar iets kleins eten, zodat er nog plaats over bleef voor een ijsje. Ann bestelde dus gewooneen hotdogje, 10 minuten later lag er voor haar een hotdog van bijna 50cm. ( zie foto\'s)


Daarna was het weer shopping time, er zijn hier ongeveer 3 \"miljoen\" winkels in Las Vegas en ik denk dat ik ze allemaal bezocht heb vandaag.

\"Wink\"


Dwz dat je buiten bent in een temperatuur van +40° en dan in de winkel een temperatuur van 20° tegenkomt. Iedereen wil je dan de hele tijd met vanalles helpen en ze zijn dan ook uber-vriendelijk, na verloop van tijd begint zoiets behoorlijk op m\'n systeem te werken.


We hebben de dag afgesloten met een lekker etentje en een paar Corona\'s en zijn toen heel moe naar onze kamer vertrokken.


Onderweg naar onze kamer is Ann een heel relaas aan het geven over het enige voordeel van 2 nachten Las Vegas, dat we de weg eindelijk naar ons hotel en kamer vinden, zelfs rechtstreeks uit de lift de juiste kant opgedraaid... Bleek wel dat Peter ondertussen met onze kamerbadge aan de verkeerde deur zat te murmelen

\"Laughing\"
Dit is echt de eerste plek waar we bijna de hele tijd de weg hebben moeten zoeken, voornamellijk de uitgangen van zowel, hotels, winkelcentra en casino\'s... Nog nooit zoveel verloren gelopen als in Las Vegas.


Wat vonden we nu van Las Vegas? Heel blij dat we er geweest zijn en het allemaal eens zelf hebben meegemaakt maarwe hoeven er niet meer terug te komen. Het is er veel te druk en er is veel te veel lawaai. Maar langs de andere kant hangt er wel een leuk sfeertje en is het er ook heel erg proper. We hebben er heel lekker kunnen eten aan \"normale\" prijzen en we hadden een superdeluxe suite in een heel mooi hotel.


Maar ik had toch liever een paar dagen langer in Zion gebleven.


Morgen gaan we richting Death Valley en daar is het nog warmer. (dacht niet dat dit nog kon)